جوا ن آنلاین: کانال تلگرامی «پایگاه رسمی اطلاعرسانی و نشر آثار حضرت آیتالله مصباح یزدی (ره)» بخشهایی از بیانات مرحوم مصباح (ره) را در اهمیت و ضرورت اخلاق به اشتراک گذاشت. ایشان فرمودهاند:
یکی از عوامل مهم بهرهمندی از سعادت دنیوی و اخروی، اخلاق نیک و زدودن زشتیها و آراستگی به خوبی هاست. پس از اعتقاد به خدا و پیامبر (ص)، اخلاق مهمترین مسئله از دیدگاه اسلام است. سستی در تزکیه اخلاق، چهبسا موجب از دست رفتن اعتقادات اصلی آدمی شود. قرآن از این معنا پرده برداشته و نشان داده است که بعضی از عادتها و خلقهای ناپسند، مانع از ایمان به خدا میشود. پیامبر (ص) درباره مسیحیان نجران فرمودند: «دلیل اینکه اسلام را نپذیرفتند، این نبود که حقانیت اسلام را درنیافتند، بلکه علاقهای بود که به شرب خمر و گوشت خوک داشتند». از اینجاست که میتوان به ارتباط عمیق اخلاق و اعتقادات پی برد. (محمدتقی مصباح یزدی، اخلاق در قرآن، مجله معرفت، شماره ۱۴، صفحه ۱۷-۱۸)
چه فراوانند کسانی که اخلاق نیک و صفات پسندیده موجب هدایت آنان به مسیر حق شده و چه بسیارند افرادی که کردار ناپسند و صفات زشت، راه فهم و شناخت حقایق را بر آنان بسته است. (محمدتقی مصباح یزدی، اخلاق در قرآن، مجله معرفت، شماره۱۳، صفحه۱۸)
ازاینروست که علم اخلاق و مسائل و مباحث مربوط به اخلاقیات از نظر اسلام، از جمله مهمترین و شریفترین علوم به حساب میآید. مگر نه این است که یکی از اهداف اصلی برانگیختن پیامبران و فرستادن پیامهای آسمانی، پرورش اخلاق و تزکیه و تهذیب جانهاست:
«هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِّنْهُمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُوا مِن قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ؛ او کسی است که در میان مردمان درسناخوانده، فرستادهای از خودشان برانگیخت که آیات الهی را بر آنان میخواند و آنان را پاکیزه میگرداند و کتاب و حکمت میآموزاند، هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بهسر میبردند.» (جمعه،۲)
پیامبر اکرم (ص) نیز در حدیث بسیار مشهوری هدف از بعثت خود را به نهایت رساندن مکارم اخلاقی بیان کرده، میفرماید: بُعِثْتُ لاِتَمِّمَ مَکَارِمَ الاْخْلاَقِ (محمدباقر المجلسی، بحار الانوار، جلد۶۷ ب ۵۹، حدیث ۱۸)
اخلاق، از دیدگاه اسلام، افزون بر آنکه در کنار اعتقادات و احکام فقهی به منزله یکی از سه پایه اساسی معارف دینی مطرح است، راه زندگی درست و خداپسندانه و شیوه صحیح حرکت بهسوی کمال نهایی و ارتباط با خدای متعال را تعلیم میدهد. (علامه محمدتقی مصباح یزدی، فلسفه اخلاق، ۳۶، ۳۷)